Jacek Cygan to poeta, prozaik, autor tekstów piosenek, librecista.

Napisał ponad tysiąc piosenek, współpracując z m.in. Grażyną Łobaszewską, Edytą Geppert, Edytą Górniak, Marylą Rodowicz, Jerzym Filarem, Sewerynem Krajewskim, Krzesimirem Dębskim, Włodzimierzem Korczem, Andrzejem Zauchą i Ryszardem Rynkowskim. Pięciokrotnie piosenki z jego tekstami wygrywały Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu, m.in. „Jaka róża taki cierń” w wykonaniu Edyty Geppert w roku 1984 czy „Wypijmy za błędy” w wykonaniu Ryszarda Rynkowskiego w roku 1989. W roku 1994 jego piosenka „To nie ja byłam Ewą” w wykonaniu Edyty Górniak zajęła II miejsce na Festiwalu Eurowizji w Dublinie. W roku 2015 J. Cygan wrócił do Opola, gdzie na 52 Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki jego piosenka „Wszystko ma swój czas” w wykonaniu grupy „Perfect” zdobyła Super Jedynkę 2015 jako Super Przebój. Wtedy też Cygan odsłonił swoją Gwiazdę w opolskiej Alei Gwiazd.

Przez dziesięć lat prowadził telewizyjny program „Dyskoteka Pana Jacka” /Dżeka/. Napisał dla dzieci kilkadziesiąt piosenek współpracując między innymi z Majką Jeżowską, Anną Jurksztowicz, Papa Dance oraz młodymi wokalistami, takimi jak Magda Fronczewska czy Krzysztof Antkowiak.

Jacek Cygan również piszę książki, ta ostatnia to „Ciao, Goethe!”. Podczas jej promocji zaśpiewali Anna Jurksztowicz oraz Marcin Januszkiewicz.

Johann Wolfgang Goethe w roku 1786 wyruszył w dwuletnią podróż po Włoszech i zjeździł ten kraj od Tyrolu po Sycylię. Swoje przeżycia opisał, zostały one opublikowane jako Podróż włoska. Jacek Cygan przez prawie dwadzieścia lat podróżował wraz z żoną śladami niemieckiego poety. Oglądał te same kościoły, pałace, ruiny, kolumny, stał przed tymi samymi obrazami, podziwiał te same rośliny, krajobrazy, wdychał nieświeże powietrze Wenecji i zachwycał się zachodem słońca, stojąc na szczycie Schodów Hiszpańskich w Rzymie. Z owych obserwacji, przeżyć, zachwytów i refleksji powstała ta książka.

Można powiedzieć, że Jacek Cygan w ciągu tych lat zaprzyjaźnił się z Goethem, poznał jego pasje, jego sposób patrzenia na obrazy, architekturę, przyrodę, światło i kobiety. Dlatego postać twórcy Fausta pokazuje w szerszym kontekście, sięga do wątków osobistych, bez których nie sposób zrozumieć nie tylko podróżnych motywacji Goethego, ale także jego wierszy, dramatów i prozy. Ale ta książka to przede wszystkim podróż w podróży, przygoda w przygodzie, do której Cygan zaprasza czytelnika słowami niemieckiego wieszcza: „Kto dobrze poznał Włochy, a zwłaszcza Rzym, ten już nigdy nie będzie całkiem nieszczęśliwy”.