Bożena Stryjkówna jest najbardziej rozpoznawalna jako Lamia Reno z „Seksmisji”. Po kinowym debiucie wybrała scenę i młodzieżową edukację teatralną. To przykład artystki, która odrzuciła łatwą sławę na rzecz satysfakcjonującej pracy z młodymi i teatru.

Początkowo nie marzyła o aktorstwie – była nieśmiała i pracowała przy scenariuszach i scenografiach szkolnych kabaretów. Jej talent dostrzegł Jan Machulski, który zaproponował jej udział w profesjonalnym przedstawieniu. Po maturze rozpoczęła studia aktorskie w łódzkiej PWSFTviT, gdzie poznała przyszłego męża – reżysera Juliusza Machulskiego. 

W 1978 ukończyła studia aktorskie i debiutowała w Teatrze Ochoty. Przez wiele lat związana była z tą sceną – najpierw jako aktorka (do 2002), potem jako zastępca dyrektora artystycznego (1996–2009), a później kierownik Ogniska Teatralnego (2009–2014).
Jej najbardziej znaną rolą jest Lamia Reno w kultowej komedii „Seksmisja” (1984), wyreżyserowanej przez jej męża. Choć rola przyniosła jej wielką popularność, stała się niejako pułapką – otrzymywała jedynie powierzchowne propozycje, które miały na celu eksponowanie urody, a nie stanowiły wyzwania artystycznego.

Po zakończeniu kariery filmowej skupiła się na teatrze – pełniła funkcje reżyserskie, zajmowała się scenografią i kształceniem młodych aktorów w Teatrze Ochoty. Była konsultantką aktorską m.in. przy filmach „Chce się żyć” i „Ikar. Legenda Mietka Kosza”.
Choć rzadko pojawia się na ekranie, Stryjkówna pozostaje aktywna w środowisku teatralnym. Mówi, że ceni pracę z młodzieżą i odnajduje w niej ogromną satysfakcję.