Dzisiaj Artur Barciś zdmuchnie kolejne świeczki, a my już teraz możemy zdradzić - facet trzyma się rewelacyjnie! Urodził się 12 sierpnia 1956 roku w Kokawie, ale od dawna jest warszawiakiem z krwi i kości. Absolwent łódzkiej filmówki, człowiek orkiestra: teatr, telewizja, dubbing... czego on nie robił!

Pamiętacie "Okienko Pankracego"? To był początek jego telewizyjnego czaru. Potem przyszły role, które przeszły do historii - Tadeusz Norek w "Miodowych latach" i przebiegły Czerepach z "Rancza". Nikt tak jak on nie potrafił jednocześnie rozśmieszyć i wbić szpili w punkt.

Na scenie warszawskiego Teatru Ateneum gra od 1984 roku i wcale nie wygląda na to, żeby zamierzał zwalniać. Prywatnie? Od lat wierny jednej żonie - montażystce Beacie Dorocie Barciś. Wspólnie wychowali syna Franciszka, który czasem też pojawia się na ekranie.

A gdyby tego było mało, Barciś podkładał głos w takich hitach jak "Iniemamocni" czy "Auta". Dzieciaki go kochają, dorośli też.

I wiecie co? Artur Barciś to taki aktorski skarb narodowy w wersji "do przytulenia". Zawsze skromny, a jednocześnie potrafiący skraść każdą scenę.

Sto lat, Panie Arturze! Niech każda nowa rola będzie hitem, a życie poza kamerą - pełne śmiechu, luzu i tego ciepła, które tak chętnie Pan rozdaje.