26 grudnia 2025 roku miną trzy lata od śmierci Emiliana Kamińskiego - aktora, reżysera i założyciela Teatru Kamienica. Odszedł po cichej walce z nowotworem, zostawiając ogromną pustkę w sercach bliskich i w świecie polskiej kultury. Choć jego fani wciąż wspominają role, które tworzył z pasją, dla siostry - aktorki Doroty Kamińskiej - strata brata to rana, która nie chce się zabliźnić.

- To była największa trauma mojego życia

- wyznała w rozmowie z Plejadą.

- Do dziś, gdy stoję za kulisami i słyszę głos Emiliana zapowiadającego spektakl, nie mogę powstrzymać emocji.

Rodzeństwo łączyła niezwykle silna więź. Po każdym spektaklu Dorota dzwoniła do brata, by podzielić się wrażeniami.

- Łapię się na tym, że sięgam po telefon, by do niego zadzwonić. Mówią, że czas leczy rany. Moich nie leczy

- mówi z bólem.

Dopiero z czasem poznała całą prawdę o jego chorobie. Emilian nie chciał obciążać siostry.

- Udawał, że wszystko jest w porządku. Wierzył, że facet powinien być silny. Nie chciał, żebym się martwiła

- wyznała. Mimo milczenia, Dorota widziała, że coś jest nie tak. Koledzy pytali, dlaczego Emilian tak szybko słabnie.

Do końca walczyli razem.

- Wierzyłam, że zdarzy się cud.

Ostatnie wspólne chwile spędzili w Józefowie podczas Wigilii.

- Jeszcze kontaktował. Kolejnego dnia odszedł. Tylko my wiemy, jak bardzo próbował żyć.

Dziś Dorota Kamińska nie mówi o pożegnaniu. Mówi o czekaniu - na kolejne spotkanie, na kolejną rozmowę, która może już nigdy nie nadejdzie. Ale w sercu wciąż jest miejsce, gdzie brat żyje.