W Teatrze Wielkim - Operze Narodowej odbyła się wyjątkowa premiera "Najlepszego miasta świata. Opery o Warszawie" Cezarego Duchnowskiego. Widowisko w reżyserii Barbary Wiśniewskiej i pod batutą Bassema Akiki po raz pierwszy zaprezentowano 19 września 2025 roku. Inspiracją była książka Grzegorza Piątka, a z pomysłem wystąpił historyk i krytyk architektury Jarosław Trybuś.

Libretto autorstwa Beniamina M. Bukowskiego powstało na bazie autentycznych źródeł: przemówień politycznych, języka urbanistów i potocznych rozmów ulicznych. Nie jest to jednak sucha kronika - to przejmująca opowieść o ludzkich losach uwikłanych w tragedię miasta. Reżyserka Barbara Wiśniewska wraz z dramaturgiem Marcinem Cecko stworzyli historię o zniszczeniu i odbudowie stolicy, o dramatycznych wyborach, ale też o sile społecznego wysiłku.

Scenografia Natalii Kitamikado w mistrzowski sposób zestawia obraz okupacyjnych ruin z powojennym czasem odbudowy. Na pierwszy plan wysuwają się dwie kobiety: architektka wzorowana na Helenie Syrkus, której wizje nowoczesnej Warszawy zderzają się z dramatem zgliszcz oraz amerykańska dziennikarka o rysach Anne Louise Strong, zachwycona ideą komunizmu i obserwująca Polskę w cieniu Armii Czerwonej. Ich spotkanie staje się punktem zwrotnym, zmuszającym obie do weryfikacji poglądów.

Premiera zgromadziła licznych gości, w tym Prezydenta Miasta z małżonką. Publiczność nagrodziła twórców owacją, doceniając nie tylko artystyczny rozmach, ale i głęboki przekaz. Opera o Warszawie to nie tylko hołd dla zniszczonej i odbudowanej stolicy, ale także mocna lekcja o determinacji i tożsamości, która wciąż inspiruje.